|
Diversiteit is enig !
Sommigen zijn van mening dat een Puch sowieso een zogenaamde Haagse Puch of ´Hasj´-Puch moet zijn: hoog stuur, eitankje, zoals men dat dan vlotjes heet, en liefst nog wat origineel uitgebouwd - of veeleer ontmanteld - naar aloude, Nederlandse traditie. Nu wil ik zeker niet betwisten dat zo´n oude chopper wel wat heeft. Ik heb er zelf ook één staan. En wie nog zou twijfelen moet die mooie zwart-wit foto´s van Mark Rietveld zijn in flower power stijl herschilderde ´Deci Bell´ maar eens bekijken op de site van de ptcv.
Wie wil immers niet herinnerd worden aan de coole James Dean-achtige look van de Puchposter uit 1974 ?
Evenwel, evenwel: als verdraagzaam burger pleiten wij hier voor enige diversiteit. Puch is bovendien een Oostenrijks product, weet je wel, en in het aanbod van weleer zat heel wat meer dan deze mini Harley´s.
Het is mijn ervaring dat hoe meer je je verdiept in dit merk, hoe meer je onder die eerste oppervlaktelaag van de opzichtige puchies met hoog stuur wil graven en terechtkomt in de echte oude tijd. Zo gravend viel m´n blik op de scootermodellen van Puch. Nu worden scooters heden ten dage evenveel verguisd als de buikschuivers van weleer. Wellicht enigszins terecht, want je ziet niks anders meer in het straatbeeld en echt mooi kan je de meeste van die dingen niet noemen.
Edoch, edoch: ook hier moet je niet alles over een zelfde kam scheren ! Wie z´n neus ophaalt voor datgene wat anders is, getuigt niet alleen van een bekrompen blik - en positioneert zich aldus mijlenver van het zo nagestreefde beeld van de ´would be´ ruimdenkende, vrije nozem -, maar mankeert allicht ook een ´kritisch´ oog, waarbij kritisch in de oorspronkelijke etymologische betekenis dient begrepen te worden, te weten: met zin voor onderscheid.
Of nog anders gesteld: de uiterlijk het meest lijkende hippie blijkt vaak nogal eens het minst tolerante wezen te zijn; en vice versa. Een kapotte jeans zegt dus niet alles; zeker niet als je d´er zelf de gaten in geknipt hebt.
Het gamma van Puchscooters is schier onuitputtelijk. Om er maar enkele te noemen: je hebt de Daisy (DS), een geskooteriseerde bromfiets met 50 cc-blok - hier in de Lage Landen (Vlaanderen én Nederland) het meest gekend -, al dan niet met R-blok, met pedaalstart of met kickstart, en de ´echte´ Puchscooter van 60 cc met grote wielen, de R/RL 125 cc, maar ook een 150 cc behoorde tot het motoraanbod, meer bepaald betrof het de types SR/SR A, al naargelang het één met kickstart of elektrische starter betrof. Er was trouwens ook nog een DS-model in omloop dat nog meer leek op de alomgekende Vespa-scooters: met ronde koplamp en hoekig voorspatbord.
Met de lancering van de Daisy op de bromfietsmarkt in 1959 wou Puch een tegenzet plaatsen, tegen het grote verkoopsucces van de scooters van het merk Roller.
Ik liet mij in elk geval verleiden om deze compleet originele Belgische Daisy aan te schaffen. Het betreft één van de eerste ooit geproduceerd, uit 1960; eerste ingebruikname op 30 januari van datzelfde jaar. Motor- en framenr gelijk: 7508176. Slechts 8800 km op de teller bij aankoop. In tegenstelling tot vele andere moest er hoegenaamd niets aan worden veranderd. Geen restauratietoestanden. Enkel het tankje moest gespoeld (er zat nog oude naft in die uren in de wind stonk) en het chroomwerk moest hoognodig en erg grondig gepoetst (ik heb een klein, spotgoedkoop wondermiddel ontdekt om oud, licht verroest chroom terug in bijna nieuwstaat te brengen). De brommer kocht ik voor een zeer redelijk bedrag van een oldtimerliefhebber die deze brommer zelf overnam van een fietshandelaar samen met enkele andere brommers van de merken Flandria en Honda waarin hij verzamelt. De Puch stond dus in de weg in zijn werkplaats, want hoorde niet in zijn privécollectie thuis. Naar Nederlandse normen is deze brommer zelfs een echt koopje te noemen. En bovenal: een uniek (oftewel ´enig´; cfr woordspeling in het titeltje) specimen.
Wat het rijgedrag betreft: hij rijdt niet, hij vliegt; is amper te houden.
Yep: ook dit is Puch. Zeker weten. Wel even iets anders. Zeg nou zelf: leuk toch ?
|