Puch en Tomos Club Vlaanderen

Verslag van PTCV Weekend in Treignes-Viroinval Het 2e PTCV-Weekend in de Belgische Ardennen, 11-13 Mei 2007 Het was een gok, na een heet voorjaar was nu de moeson begonnen, en het was al een week te nat voor woorden.. en dan organiseer je dus een brommer weekend in Treignes- Viroinval , in de Belgische ardennen. Gelukkig heeft het erg mee gezeten met de weersomstandigheden, al was dat op de heen-reis nog niet zo evident. De vrijdag avond was nog nat, zaterdagmorgen vertrokken we voor de rondrit met zon, om na de eerste reparatie ronde, al in een hoosbui te staan. Even later trok het open om een verder schitterende dag te worden. Ook de zondag begon nog nat, maar tegen vertrek tijd was het zonnig. Helemaal aan de weergoden overgeleverd zijn we niet geweest want we hadden een schitterend verzorgd onderkomen in gite Marie-Angele in het dorpje Treignes in de streek Viroinval tegen de Franse grens. Vrijdag avond, aankomst van de deelnemers: Rudi was als enige op tijd voor de afspraak met de verhuurder (en zelfs al daarvoor) dus die heeft ze bezig gehouden tot Peter en Saskia kwamen (2 uur na afspraak door file-leed) met de nodige pecunia. Toen ook Toon en Cois, Martine, Matthias en Stef binnen waren was iedereen uit het vlaamse compleet en in afwachting van de Hollandse deelnemers die nog een stukje verder moesten natuurlijk.. Uit de buurt van Rotterdam Jeroen, Anita, Johan en Arno, en van nog verder, uit Amsterdam Ludo en Jolanda maar toen was het al nacht. We hebben die avond genoten van de chili uit de keuken van Rudi, en met een natje en een droogje de avond doorgebracht, zoals je kan zien op de foto´s. Van de Sloev (io Rotterdam) deelnemers kreeg de organisatie een fles schelvis pekel. Met dank aan de sponsor - Jan en Marc van wijnhandel de Wineloft van Leuven (Wilsele) - voor de twee kartonnen wijn ! Zaterdag de eerste rit: Goed ontbijtje, genoeg koffiie om iedereen aan de gang te slingeren en mooi weer dus het kon beginnen... Iedereen had z´n brommer gepakt uit de beschikbaar gestelde schuur, of nog uit de auto. De eersten hadden het dorp al onveilig gemaakt met proef-rondjes en vast geproefd aan de steile hellingen aldaar. Blijkt de brommer van Peter niet meer aan de gang te krijgen. Nog geen meter verder dus was Saskia zo lief om even thuis te blijven en te wachten, en Peter toch nog mee kon. Nog geen 100 meter verder staan we ineens in een hoosbui, het kan verkeren.. De franse grens was al na een paar kilometer gepasseerd (met een razendsnel gerepareedre kabelbreuk bij het eerste franse stoplicht) gingen we langs de Maas richting Fumay, het eerste Franse dorp van betekenis. De weg was saai en breed maar de omgeving prima, het dorp had zo te zien maar 1 café, pardon Brasserie, waar we binnen konden. De terugweg was al beter, slingeren door het bos en op wat kleine mechanische ellende na een perfecte rit. Bij aankomst konden we genieten van de pannenkoeken van de fam Puch. En ondertussen werd er druk gesleuteld, bleek bij van het wrak van de morgen de ontsteekspoel doorgeslagen, want de zwakke vonk van ´s morgens was nu echt dood. Daar sta je dan... tot Arno er gewoon eentje uit zij tas tovert en Johan het ding er in frommeld en alles weer werkt. (nogmaals erg bedankt) Fantastisch, want dan kunnen we ´s middag met z´n allen voor een tweede rit. Hier is voor, tijdens en na de pannekoeken maaltijd gesleuteld om rusty met een nieuwe ontstekingsspoel op de weg te zetten. Zaterdag middag een ritje naar de brouwerij: Na nog wat knutselwerk zijn we vertrokken naar de Brasserie des Fagnes, met mooi weer en niet te ver de Brasserie des Fagnes, lekker bier in een grote biertempel waar vrijgezellenfeesten en bejaarden-uitjes elkaars pad kruisten. De terugweg was al beter en we kronkelden door fraaie bossen en weilanden terug naar Treignes. Zaterdag avond: Moe maar voldaan zijn we weer terug, om aan te vallen op de kip met rijst van Saskia. Waarna het snel donker werd en we nog een lang na-zit hielden. Zondag morgen, de laatste rit. We hadden wel iets vroeger willen vertrekken, maar dat heeft ons een bui bespaard en we vertrokken dan ook met heerlijk weer voor een ritje door het bos. De eerste heuvel het dorp uit was al pittig te noemen, en we kwamen dan ook naar boven druppelen. Daarna viel alles mee en reden we door bossen en kleine dorpjes en een lange smalle ongelofelijke lappendeken van ver-her-ver-hersteld asfalt door een prachtig natuurgebied. Op een fraaie helling begaf rusty het nog een keer, met een korte knal was het weer even over, alles weer open.. bleek het de stop-draad. Na een paar kilometer in Nismes op een terras neergestreken om net op tijd te vertrekken en voor de regen weer in Treignes aan te komen.